Dit zijn de young adult gay-boekentips van Q-music nieuwslezer Anne-Marie Rozing

Als docent liet Anne-Marie haar klas kennismaken met haar favoriete boekengenre: young adult gay literatuur. Hiermee hielp ze leerlingen die met hun geaardheid worstelden, op een betrokken, maar toch subtiele manier. Dat leverde soms emotionele gesprekken op.

Waar komt je interesse voor dit genre vandaan?

“Ik vond het altijd al een interessant genre, maar toen ik tijdens mijn studie weer een paar prachtige boeken tegenkwam, werd ik echt fan. Dit enthousiasme wilde ik overbrengen op mijn leerlingen. Niet alleen omdat ik ze graag aan het lezen wilde krijgen, maar ook om het thema op die manier bespreekbaar te maken en leerlingen die ermee worstelen, subtiel te kunnen helpen.”

Even los van het thema, jongeren überhaupt enthousiasmeren voor lezen is een taaie taak tegenwoordig.

“Klopt. Er is veel tijd en begeleiding voor nodig. Je moet de juiste boeken hebben en er de rust voor nemen - maar het kán zeker. Ik las met mijn leerlingen uit 2 havo elk jaar gezamenlijk een boek. Ik las dan een deel voor in de klas, en zij lazen thuis verder. Een van die boeken is Gebr, van Ted van Lieshout. Een prachtig boek over volwassen worden, en homoseksualiteit, maar ook over de dood. Best uitdagende thema’s, maar ik merkte dat ik toch veel leerlingen meekreeg. Het maakte veel los, het werd op sommige momenten zelfs emotioneel. Dat is wel echt heel mooi als je dat met zo’n klas, met elkaar, meemaakt.”

Ik krijg mijn kinderen nog geen vijf minuten aan het lezen....

“Ja, niet iedereen had zin hoor, aan het begin. Maar als je gezamenlijk leest en een boek dat past bij de doelgroep, kun je ze echt wel meekrijgen. En op school is het ook anders dan thuis. Er is minder afleiding.”

Naast openstaan voor lezen, moeten leerlingen natuurlijk ook een beetje openstaan voor dit thema. Iets wat zeker op die leeftijd best lastig kan zijn?

“Ik gaf les op een kunstsprofielschool, waar een groot aantal leerlingen - niet allemaal - al een bepaalde connectie had met cultuur, en behoorlijk vrij is in hun opvatting over homoseksualiteit. Sommigen waren er soms al open over. Het lezen en bespreken van boeken uit dit genre was voor hen in die omgeving, althans in mijn ervaring, heel veilig - al ken ik ook verhalen waarbij dat heel anders is.”

Het lijkt me inderdaad een mooie gespreksopening. Heb je nog meer tips in dit genre? Dan kunnen ouders even meeschrijven.

“Zeker. Waar mijn leerlingen heel enthousiast over waren, en ik ook, is echt een klassieker in de young gay literatuur, Je moet dansen op mijn graf, van Aidan Chambers. Het boek gaat over de bijzondere band tussen twee jongens. Als een van hen overlijdt, zegt de ander te zullen dansen op zijn graf. Als hij dat daadwerkelijk doet, komt de politie ter plaatse en moet hij uitleggen waarom hij dat doet - en dus prijsgeven hoe hun relatie in elkaar stak. Echt een prachtig boek.“

Nog eentje… zonder de dood?

“Ja, nu je het zegt! Gelukkig gaat er in Staal niemand dood. Dit is een boek van de Italiaanse schrijfster Silvia Avallone, van een jaar of vijftien geleden. Het vertelt over twee meisjes die opgroeien in een troosteloos Italiaans industriedorpje en aan de vooravond staan van een nieuw begin. Op hun nieuwe school ontdekken ze hoe ze zich verhouden tot jongens en tot elkaar - en hoe die verhouding verandert.”

De tijd van lesgeven ligt inmiddels een aantal jaren achter je. Wat ligt er nu op je eigen nachtkastje?

“Nou, te weinig. Of nee, best veel - maar ik lees te weinig. Gelukkig ga ik bijna op vakantie en kan ik weer een beetje inlopen.”

Waar ga je mee beginnen?

“Met Ik ben vrij van Lale Gül. Na haar eerste boek, Ik wil leven, ben ik wel heel benieuwd hoe het nu met haar gaat. Ik ben er al kort in begonnen en het was boeiend genoeg om ‘m in mijn koffer te stoppen. Wat ik ook een geweldig boek vind, is We hebben het over je gehad, van Stéphanie Hoogenberk. Het is niet alleen leuk en herkenbaar, maar het zet je ook aan aan om over je eigen vriendschappen na te denken, wat heel confronterend kan zijn. Daarnaast is het heel scherp en met humor geschreven. Daar hou ik van.”